Rozdział X

Moje rozmyślenie przerwał dzwonek domofonu. Podniosłam się i ruszyłam do urządzenia aby otworzyć drzwi. Zatrzymałam się w korytarzu czekając na chłopaka. Ku mojemu zdziwieniu nie pojawił  się on, a Lexi. Uchyliłam drzwi i wpuściłam blondynkę do środka.

- Cześć - powiedziała i musnęła mój policzek - Jak się dzisiaj czujesz?

- Już lepiej - jęknęłam wpuszczając na swoją twarz uśmiech.

- Widzę. Kochanie, wybierasz się jutro na ten koncert? 

- Zapomniałam całkiem - odpowiedziałam siadając na kanapie obok przyjaciółki - A ty idziesz?

- Miałam zamiar, ale przez to co się stało nie chcę zostawiać Ciebie.

- Pójdę. 

- Dobrze, cieszę się. A ten koleś nadal do Ciebie piszę? - spytała poprawiając włosy.

- Kto?

- MC.

- Nie. Nawet nie miałam czasu o tym myśleć - odpowiedziałam przypominając sobie o Liam'ie.

- Naty? 

- No? - bawiłam się palcami, rumieniąc się na twarzy.

- Czy jest coś o czym nie wiem?

- Oh - westchnęłam i odchyliłam głowę, opierając ją o ścianę.

- Kim jest ten szczęściarz? - jęknęła Andreas sprawiając, że moja głowa wróciła do naturalnej pozycji.

- O kim Ty mówisz? 

- Rumienisz się tylko jeśli ktoś cię uszczęśliwia. A ta sytuacja, no wiesz z Twoją rodziną...

- Lubię go - jęknęłam, a poliki zaczęły mnie piec.

- I znowu ! - krzyknęła Lexi rzucając we mnie poduszką.

*oczami Liama*

Przeczytałem ostatnią wiadomość od Naty i żegnając się z Luke'iem wyszedłem z mieszkania. Piętnaście minut później zadzwoniłem domofonem do jej mieszkania czekając na otworzenie drzwi. Chwilę później usłyszałem klik i przeszedłem przez próg udając się w stronę windy.

*oczami Natalie*

- Kto to? - spytała blondynka odkładając poduszkę na łóżko.

- To On - odpowiedziałam.

- Ten, który sprawia, że się rumienisz? - spytała, dobrze znając odpowiedź.

- Tak - mruknęłam.

Po usłyszeniu pukania do drzwi mojego mieszkania, razem z Lexi podeszłyśmy do nich. Przekręciłam klucz w zamku i otworzyłam je.

- Cześć! - krzyknęłam i wtuliłam się w chłopaka.

- Dzień Dobry, słoneczko - odpowiedział zamykając oczy i wdychając zapach moich włosów.

- To moja przyjaciółka-Lexi - powiedziałam przerywając uścisk i wskazałam na kumpele - Lexi, to Liam.

Chłopak wyciągnął w jej stronę rękę, którą zignorowała. Przyjęła na twarzy sztuczny uśmiech i weszła do pokoju zabierając z niego kurtkę, po czym wróciła do nas.

- Muszę lecieć. Na razie, kochanie - odpowiedziała, całując mnie w czoło.

Spiorunowała Liama wzrokiem i opuściła moje mieszkanie. Popatrzyłam na zamykające się drzwi, a potem na chłopaka.

- Przepraszam. Nie wiem co jej się stało - jęknęłam niezadowolona zachowaniem blondynki.

- W porządku księżniczko - odpowiedział i przyciągnął mnie do siebie - Czekam na nagrodę - uśmiechnął się zawadiacko.

- Nie - odpowiedziałam i szeroko się uśmiechnęłam - Chodźmy do salonu.

- Dobrze.

- Chcesz coś do picia? - spytałam udając się do kuchni.

- Nie, dziękuje - odparł siadając na kanapie.

Nalałam sobie soku pomarańczowego do szklanki i usiadłam obok Payne'a. 

- Co oglądamy? - spytał chłopak układając w dłoni pilot od telewizora.

- Właściwie to...- zaczęłam odbierając przedmiot od niego - chciałabym porozmawiać.

- O czym?

- O Twojej przeszłości - powiedziałam, a Liam wyraźnie nie był zadowolony z podjętego tematu.

- Jestem Ci to winien prawda?

- Tak - uśmiechnęłam się delikatnie próbując dodać chłopakowi odwagi.

- Rozumiem - odpowiedział i odwrócił wzrok w przeciwną stronę.

___________________________________________________________________________

Co o nim sądzicie? Według mnie nie wyszedł. 

Jest krótki, bo straciłam wenę ;c Ale musiałam coś napisać ;)

+ Chciałam dodać zdjęcie lub gify, ale nie mogę znaleźć, bo wyskakują mi prawie same brzydkie zdjęcia xD 

5 KOMENTARZY = kolejny rozdział