Rozdział XVIII

*oczami Liam'a*

Obudziłem się kilka minut przed spotkaniem z Lexi. Zsunąłem swoją rękę z brzucha Naty, po czym delikatnie ucałowałem jej polik i wstałem. Chwyciłem swoje ubrania.

- Gdzie idziesz? - spytała, leżąc z zamkniętymi oczami.

- Kupić Ci coś na śniadanie. Śpij, księżniczko - odparłem i wyszedłem, gdy dziewczyna mruknęła i ponownie zasnęła.

Będąc w korytarzu, wciągnąłem na siebie czyste ciuchy, które przyniosłem po ostatnim pobycie w mieszkaniu Luke'a. Na stopy włożyłem niewysokie trapery i opuściłem nasz dom.

~*~

Zamknąłem za sobą szklane drzwi kawiarni. Lexi siedziała z jakimś chłopakiem przy ostatnim stoliku pod ścianą. Podszedłem do nich i usiadłem na jednym z dwóch wolnych krzeseł.

- Witaj, Alexis. Ciebie nie znam - zwróciłem się do chłopaka.

- Harry. Jestem bratem Rosie - odparł.

- Rosie? Ach, pamiętam. Przyjaźniliśmy się, a Ty zawsze się mnie bałeś. Ponoć wyjechała.

- Tak. Ale nie o tym chcemy rozmawiać - wtrąciła blondynka.

- Tak przypuszczam.

- Chodzi o Natalie. Znamy Cię, Liam. Wiemy czym się zajmujesz i jaki jesteś.

- Nic o mnie nie wiecie - jęknąłem, ściskając pieść.

- Nic? A to, że sypiasz z innymi za pieniądze? - spytał z poirytowaniem Styles.

- Milcz! Naty nie ma się o tym dowiedzieć! - krzyknąłem, a goście w lokalu zwrócili wzrok w naszą stronę.

- Ale musi... - powiedziała delikatnie Lexi.

- Nie! - krzyknąłem - Jeżeli się dowie to pożałujecie.

Z pogardą odsunąłem stolik i podszedłem do lady.

- Przepraszam - mój głos stał się spokojniejszy, a ja dodałem, gdy sprzedawczyni się odwróciła - Mógłbym prosić ciastko z jabłkiem i cynamonem?

- Tak, oczywiście - odparła i podała mi ciastko, jakby nic nie miało tu miejsca - Należy się dwa funty.

- Proszę i dziękuje - wręczyłem kobiecie pieniądze i opuściłem kawiarnie.

~*~

- Śpisz jeszcze? - spytałem, pochylając się nad dziewczyną.

- Shh, jestem śpiącą królewną. Nie psuj bajki - zachichotała.

Bez zastanowienia pocałowałem ją delikatnie i podniosłem głowę.

- Co robisz? - spytała.

- Jestem królewiczem i budzę moją królewnę - zaśmiałem się - Mam dla Ciebie ciastko, wstawaj.

- Dobrze, ale musisz mi pomóc - powiedziała, odkrywając ciało.

Chwyciłem ją za nogi, po czym oparłem jej biodra o swoje ramie i skierowałem się w stronę kuchni.

- Nie chodziło mi o to - westchnęła, poklepując mnie w plecy.

- A mi tak - uśmiechnąłem się i posadziłem ją na blacie, stając przed nastolatką. Sięgnąłem po papierową torebkę z kawiarni i wręczyłem ją Natalie.

- Dziękuje - odpowiedziała i ugryzła kawałek słodkości.

~*~

Zostawiłem ukochaną w galerii handlowej, a sam poszedłem spotkać się z Drake'iem. Zatrzymałem samochód na placu i oparłem się o niego. Chwilę później w umówionym miejscu pojawił się też Parker. Podszedłem do niego i wyciągnąłem dłoń w jego kierunku.

- Dziękuje, że tego nie zgłosiłeś.

- Wiesz, mogę jeszcze zmienić zdanie - odpowiedział ściskając moją rękę.

- Lepiej  nie. Chciałem Cię prosić żebyś dał spokój Natalie.

- Już to zrobiłem. Wybacz - powiedział ze skruchą.

Nie wierzyłem w to co widziałem. Rozmawialiśmy jak cywilizowani ludzie. Bez szarpaniny, krzyków i wyzwisk. My. Liam Payne i Drake Parker. Najwięksi wrogowie rozmawiają spokojnie.

- Nie wierzę, że to się dzieje - jęknąłem.

- Ja też mogę mieć serce - odparł i wsiadł do samochodu.

- Narazie - powiedziałem i kiwnąłem głową w jego stronę, na co podniósł rękę.

~*~

Podjechałem pod budynek.Natalie siedziała na jednej z ławek, cała obładowana torbami. Wysiadłem z pojazdu i podszedłem do niej. Dziewczyna siedziała z kubkiem gorącej czekolady w ręku.

- Dzień Dobry. Pomóc w czymś Pani? - spytałem.

- Nie, dziękuje. Czekam na chłopaka - odparła, przewracając kartkę gazety.

- Może jednak, Księżniczko? - spytałem ponownie i uniosłem jedną z toreb.

- Och, cholera - powiedziała, łapiąc się za głowę - Nie poznałam twojego głosu.

- Zauważyłem. Zbierajmy się - ucałowałem ją w czoło i chwyciłem resztę zakupów.

Położyłem je na tylnym siedzeniu i wróciłem do przodu, aby otworzyć dziewczynie drzwi. Chwilę później odjechaliśmy.

~*~

Natalie przez ponad godzinę przymierzała ubrania i przeglądała się w lustrze. Komplementowałem ją, jak tylko się dało. W końcu dziewczyna poszła się wykapać, a ja rozebrałem się i wskoczyłem pod kołdrę czekając na nią.

- Jestem - powiedziała, gdy weszła do sypialni.

- Idziemy spać? - spytałem.

- Tylko się ubiorę - powiedziała.

- Nie, chodź tak - zaśmiałem się.

- Niech będzie - odparła i dołączyła do mnie.

Leżeliśmy kilka minut, wpatrując się w sufit.

- Robimy selfie? - spytała brunetka, śmiejąc się i sięgnęła po telefon.

- Dobra - zgodziłem się.

Po wielu próbach, które były koszmarem udało nam się zrobić to zdjęcie.

- To moja nowa tapeta - zachichotała dziewczyna.

- To ja też ją chcę - jęknąłem.

- Gotowe, wysyłam.

Ustawiłem zdjęcie na wyświetlaczu i przyciągnąłem dziewczynę do siebie.

- Kocham Cię - powiedziałem i musnąłem jej usta.

- Ja Ciebie też - odwzajemniła pocałunek.

_______________________________________________________________________________

Jest! Napisałam go w zeszycie i musiałam tu przepisać, więc trochę to trwało.

+ Kto chciałby być informowany o nowym rozdziale niech napiszę nazwę tt lub ask.fm :)

+ Obserwujcie!
+ Do zobaczenia w piątek.
                
Rekord komentarzy to 14! 
                
Czy uda Wam się go pobić? :)